Mitologia Egipska
ROLA JAKĄ PELNIŁY MITY W STAROŻYTNYM EGIPCIE-
Mity wyjaśniały, opisywały i uzasadniały istnienie poszczególnych bogów oraz ukazywały wyższość ośrodków kultu nad innymi ośrodkami wiary, Mity miały uzasadniać i wyjaśniać rolę poszczególnych bogów. Miły ugruntowywać miejsca kultu bogów oraz przewagę nad innymi ośrodkami, często pełniąc funkcję propagandowo – polityczną.
Początek Świata
Według wierzeń Egipcjan na początku świata istniał tylko Nun wielki praocean nazywany, z którego zrodził się twórca. Zaczął on wydobywać ład z chaosu i tworzyć świat.
Pierwszym bogiem był Ra, który następnie stworzył pierwszą parę bóstw: boga powietrza Szu i boginię wilgoci Tefnut. Z ich związku na świat przyszło niebo, czyli bogini Nut, a także ziemia, czyli Geb. Ci zaś mieli czworo dzieci: Ozyrysa, Seta, Izydę i Neftydę. W innych wersjach pierwszym bogiem był Atum, który wyłonił się na pierwszym pagórku. Często był jednak utożsamiany z Re. W okresie Starego Państwa łączono ich imiona i mówiono o Re-Atumie. Tymczasem kapłani z Memfis, chcąc pokazać wyższość swojego boga, Ptaha, nad Re, uznawali go za sam prapagórek.
W stworzonym świecie panował maat, czyli prawda, sprawiedliwość i porządek. Chaos (izefet) wciąż jednak istniał, dążąc do pochłonięcia strefy opanowanej przez maat. Od utrzymania równowagi między tymi dwiema siłami zależało istnienie świata.
Sąd ostateczny
Według wierzeń, dusza zmarłego zostaje przyprowadzona przed oblicze Anubisa, a ciężar jego serca – zapisu moralności – jest porównywany z ciężarem pióra Maat – bogini prawdy, sprawiedliwości i porządku. Jeśli wynik wypadnie na korzyść zmarłego, to jest on prowadzony przez Horusa do Ozyrysa, w przeciwnym wypadku jest pożerany przez Ammit (por. Am-heh) – pożeraczkę grzeszników o głowie krokodyla, tułowiu geparda i zadzie hipopotama.
Według wierzeń Egipcjan serce było miejscem, w którym ukryta była dusza, dlatego było to równoznaczne z unicestwieniem takiej osoby. Jeśli do tego nie doszło, sądzony trafiał do krainy umarłych, jednocząc się z Ozyrysem i jego jestestwo mogło swobodnie wędrować między światem podziemi i światem żywych.
Istotną rolę odgrywała Księga umarłych – zbiór prawie dwustu magicznych tekstów, rysunków i pieśni, dopasowywanych każdorazowo do osoby zmarłego, mających ułatwić mu przejście do świata pośmiertnego. W niektórych grobach Księga Zmarłych jest również wymalowana na ścianach.
BOGOWIE EGIPSCY-
Główne wierzenia z wczesnego okresu formalizowały 5 wyraźnych grup terytorialnych, wykrystalizowanych z wcześniejszych wierzeń miejscowych:
- dziewiątka (Ennead) z Heliopolis, której głównym bogiem był Atum
- ósemka (Ogdoada) z Hermopolis, której głównym bogiem był Re
- Chnum-Satis-Anukis triada z Elefantyny, gdzie głównym bogiem był Chnum
- Amon-Mut-Chonsu triada z Teb, gdzie głównym bogiem był Amon
- Ptah-Sechmet-Nefertum triada Memfis, niezwykła o tyle, że bogowie nie byli powiązani przed sformalizowaniem triady, a nadrzędnym bogiem był Ptah